احترام متقابل
احترام به شخصیت همسر باید ناموس زندگی مشترک باشد به هیچ وجه و به هیچ بهانه‌ای نباید به همسر بی احترامی کرد؛ حتی در اختلافات و اوج عصبانیت. اگر کسی که به او بی احترامی می‌شود از مؤمنان باشد، زشتی این عمل بیشتر می‌شود تا جایی که چنین عملی در اندازه جنگ با خداوند دانسته شده است. احترام، کوچک و بزرگ ندارد همه اعضای خانواده بایـد بـه یکدیگر احترام بگذارند.
بی احترامی، باعث بالا رفتن اختلافات
مطمئن باشید کسی نمی‌تواند همسری را که موجب خُرد شدن شخصیت او شده به راحتی دوست بدارد و ناسازگاری‌های او را تحمل کند. بین رفتارهای غیر محترمانه و اختلاف رابطه‌ای مستقیم وجود دارد هر اندازه دیوار احترام زن و شوهر از سوی یکدیگر شکسته و هتک گردد، تعداد و شدت اختلافات بالا رفته و اختلاف‌های ایجاد شده هم حل نشده و یا به سختی حــل می‌شود.
هم در جمع و هم در خلوت
تمام رفتارها و گفتارها باید به گونه‌ای باشد که شخصیت همسر زیر پا له نشود ناگفته پیدا است که حفظ حرمت و شخصیت همسر در صورتی مفید خواهد بود که هم در جمع و هم در خلوت رعایت شود.
مصادیق احترام و بی احترامی
الف) صدا زدن
لحن صدا زدن همسر و کلمه‌ای که برای آن استفاده می‌کنیم برای خود پیام دارد. اگر همسرمان را با لفظ خانم یا آقا و لحنی محترمانه صدا بزنیم، پیامی کاملاً متفاوت
دارد با زمانی که او را بدون پیشوند آقا یا خانم و با لحنی سبک صدا کنیم.
ب) شیوۀ درخواستها
برای انجام کاری می‌توان با لحنی تحکم آمیز و آمرانه از همسر چیزی را طلب کرد؛ اما همین درخواست می‌تواند با لحنی دوستانه و همراه با خواهش انجام بگیرد.
ج) سلام
سلام دادن علاوه بر آثار مادی و معنوی، پیام‌های روانی بسیار زیادی دارد. افزون بر توصیه‌های عمومی درباره سلام دادن تأکید خاصی بر سلام دادن در محیط خانه وجود دارد که خود نشان از جایگاه ویژه سلام در خانواده دارد. یکی از اصلی‌ترین پیام‌های سلام پیام احترام است. لحن سلام دادن هم خیلی مهم است. وقتی لحن سلام دادن صمیمانه و به همراه کلمات محترمانه و محبت آمیز باشد پیام بیشتری را با خود حمل می‌کند.
د) استقبال و بدرقه
بدرقه در هنگام بیرون رفتن و استقبال در هنگام بازگشتن، علامت احترام ما به شخصیت همسرمان است.
هـ) گوش دادن
توجه به سخنان همسر به این معنا است که ما برای او و سخنانش ارزش قائلیم. از آن سو بی‌توجهی به سخنان او این پیام را در خود دارد که من برای تو و سخنانت ارزشی قائل نیستم.
و) احترام به خانواده همسر
معمولاً هر فردی نسبت به خانواده خود حساسیت ویــژه دارد. به همین دلیل هم نوع برخورد ما با خانواده همسر به صورت مستقیم در رابطهٔ ما با خود او تأثیرگذار است. بی احترامی به خانواده همسر بی احترامی بـه خـود همسر است؛ البته احترام به خانواده همسر هـم بـه معنـای اجازه دادن برای دخالت در زندگی نیست.
در این میان احترام به پدر و مادر همسر به دو جهـت از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است: اول آن که پدر و مادر همسر به جهت نقشی که در تولد و تربیت فرزندشان ـ که همسرمان است – داشته‌اند بر عهده ما حقی دارند که حداقل کاری که ما می‌توانیم در قبال آنها انجام دهیم برخورد محترمانه است. دوم آن که آنها به جهت سن
بیشتری که دارند، احترامشان بر ما واجب است.
ح) فحش دادن
این کار زشت از اعمالی است که حتی برای دشمنان هم روا دانسته نشده؛ چه رسد به خانواده. ناسزاگویی نه تنها یک عمل اخلاقی بسیار زشت است؛ بلکه زمینه دشمنی و کینه میان زن و شوهر را نیز فراهم می آورد. در فضای آلوده ناسزاگویی آغاز کننده، مقصر اصلی است و برای این که بتواند از بار سنگین عمل زشت خود آسوده شود باید پوزش بطلبد.
ط) کتک
متأسفیم که باید بگوییم برخی برای اثبات قدرت و ابهت خود و یا برای به کرسی نشاندن حرف‌هایشان از وسیلهٔ غیرانسانی کتک استفاده می‌کنند. کتک از بزرگترین مصادیق بی احترامی است مایه تعجب است کـه کسی همسرش را کتک بزند و باز هم با او مراودات زناشویی داشته باشد! برخی از اینهایی که همسرانشان را کتک می‌زنند، خودشان به کتک خوردن سزاوارترند. اگر کسی همسرش را کتک بزند باید منتظر عقوبت آن باشد.
ى) تمسخر
تمسخر به هر دلیلی که ،باشد شخصیت مسخره شونده را خرد می‌کند. کسی که همسرش را مسخره می‌کند، در اصل او را ابزار بازی دانسته و برای خنداندن خود یا
دیگران از آن استفاده می‌کند. یکی از اصلی‌ترین آثار منفی تمسخر آن است که رابطهٔ صمیمی و محبت آمیز میان زن و شوهر از بین رفته و مسخره شونده دیگر نمی‌تواند محبّت خالصانه‌ای به مسخره کننده داشته باشد.
برخی به خود اجازه می‌دهند تا به نام «شوخی» همسرشان را مسخره کنند؛ در حالی که انتخاب چنین راهی فریب دادن خویشتن و کاری جاهلانه است.
برگرفته از کتاب گامی به سوی زندگی به سبک اسلامی
ثبت دیدگاه