سوال
من و شوهرم همدیگر را بی نهایت دوست داریم. و زندگی خوبی داریم ولی میترسیم که دیگران به خوشبختی ما حسادت کنند و ما را چشم بزنند. چه کار کنیم؟
پاسخ سرکار خانم نیلچیزاده
خودنمایی نکنید
اولین راه این است که خودنمایی نکنید. یعنی نعمتهای خود را زیاد به رخ کسانی که ندارند، نکشید. چون گاهی اوقات یک نعمت ساده و پیش پا افتاده هم امکان دارد به نظر دیگران برسد و حسادت آنها را برانگیزد. خصوصا اگر همراه با محبت عمیق و صمیمانه باشد. بخش قابل توجهی از این محبت باید مثل ریشههای یک درخت، پنهان بماند تا بتواند عمل تغذیه را خوب انجام دهد و آن را سرشار کند.
قطعا این زن و شوهر با استفاده از مهارتهای درست زندگی زناشویی، ارتباط خود را روز به روز بهتر میکنند ولی لازم است که دوست داشتن همدیگر را پیش دیگران ابراز نکنند. تا که حس حسادت یا حسرت در دیگران برانگیخته نشود.
از همسرتان بدگویی نکنید
بعضی افراد جلوی دیگران مثلا در مهمانیها از همسرشان بدگویی میکنند در حالی که قلبا او را دوست داشته و صفاتش را میستایند و این کار را فقط برای پیشگیری از چشم زخم انجام میدهند که درست نیست. اگر دیگران خوبی همسر را دیده باشند فکر میکنند این فرد چه قدر ناسپاس است و با وجود همسر خوب، قدردان نیست. و اگر خوبی همسر را ندیده باشند و با نگاه یک حسود نگاه کنند، با خودشان میگویند: خدا را شکر، زندگی اینها، آنقدر هم که فکر میکردیم رو به راه نیست. و حسود از این جهت خوشحال هم میشود.
ولی بنده میپرسم که آیا وظیفه ما این است که اشتباهات دیگران را بیشتر کنیم یا کمتر؟ در حقیقت ما برای فرد حسود یک نوشابه خانواده باز کردهایم یعنی اینکه حسادت تو بجا است پس من همه خوبیها را هم زشت نشان میدهم و این رفتار قطعا غلط است.
دروغ و تهمت ممنوع!
اولا در آن دروغ به کار رفته ثانیا تهمت است. خیلی وقتها فرد با این رفتار و گفتار، نعمت خود را از دست میدهد. چون ناسپاسی لفظی میکند. و درعین حال با چنین رفتاری باعث میشود که آن نعمتهای حقیقی که زندگی را شیرین کرده، در فکر دیگران زندگی خوبی جلوه نکند و یک حس ناامیدی کم رنگی را هم دردیگران ایجاد میکند. چرا که میخواهد چشم نخورد.
خوبیهای دیگران را بازگو کنید
بنابراین راههای بهتر و منطقیتری هم وجود دارد. مثلا در یک مهمانی پیش خانمی از همسر او تعریف میکنند که او چه قدر خوب است. دراینجا این خانم باید شروع کند به تعریف کردن از خوبیهای افرادی که در این جمع هم حضور دارند. مثلا بگوید درست است که همسر من ویژگیهای خوب زیادی دارد و من هم از این بابت خدا را شکر میکنم ولی همسر شما هم ویژگیهای خوب زیادی دارد که شما نمیبینید.
در واقع به آنها یاد بدهید که علاوه بر بدیها، خوبیهای همسرشان را هم ببینند و خوبیهای خود را هم تبدیل به بدی نکنند. زیرا فقط انسانهای حساس و احیانا حسود، خوبیهای دیگران و بدیهای خود را میبینند.
شکر خدا را کنید
دوم اینکه جلوی دیگران شکر خدا را کنید و در حقیقت رابطه آن ویژگی مثبت با خدا را، پیش چشم خود و دیگران بیاورد. مثلا اگر دیگران میگویند که شوهر شما خیلی مهربان است، باید بگویید که من خدا را شکر میکنم که به من همسر مهربانی داده است و امیدوارم لیاقت این نعمت را داشته باشم و بتوانم این نعمت را زیاد کنم. نعمتی را که خدا به من امانت داده و معلوم نیست تا چه موقع وجود داشته باشد یعنی آن واقعیت حقیقی را.
زیرا ما نمیدانیم که این نعمتی که خدا به ما عطا کرده تا چه موقع در اختیار ما خواهد بود. ما وقتی دچار حسادت میشویم که فکر میکنیم دیگران دارند و ما نمیتوانیم داشته باشیم و وقتی دچار غرور میشویم که فکر میکنیم آن چیزی که ما داریم، دیگران ندارند و ما همه خوبیها را برای همیشه داریم درحالی که همه اینها دروغهای بزرگی است که ما به خودمان میگوییم به همین دلیل است که میگوییم خودت باش، نه کوچکتر و نه بزرگتر.
ویژگیهای مثبت را شناسایی کنید
سوم اینکه افرادی که از خوبیهای دیگران تعریف میکنند، ویژگیهای مثبت را در جمع خود شناسایی کنند. مثلا وقتی میگویند که همسر شما مهربان است، شما به آنها یادآوری کنید که این مهربانی ایشان، درحقیقت با ویژگیهای خوب رفتاری و گفتاری تقویت شده است تا توانمندیهای خودش را نشان بدهد. مثلا در جواب آنها بگویید: خیلی وقتها هم امکان دارد که مشکلات مختلفی پیش بیاید ولی قطعا صبوریهای من هم موثر بوده تا محبت او روز به روز بیشتر شود.
ثبت دیدگاه