حدیث روز
امام علی (ع) می فرماید : هر کس از خود بدگویی و انتقاد کند٬ خود را اصلاح کرده و هر کس خودستایی نماید٬ پس به تحقیق خویش را تباه نموده است.

پنجشنبه, ۲۲ آذر , ۱۴۰۳ ساعت تعداد کل نوشته ها : 332 تعداد نوشته های امروز : 0 تعداد اعضا : 3 تعداد دیدگاهها : 17×
  • درس خارج فقه و اصول

  • درس خارج فقه و اصول

  • جامعه فرهنگی یا غیر فرهنگی؟
    ۲۰ شهریور ۱۴۰۲ - ۲۰:۵۲
    24

    سوال به نظر شما جامعه ما در کل یک جامعه فرهنگی ست یا غیر فرهنگی؟ پاسخ رهبر انقلاب جامعه، جامعه ای است که بالطبیعه فرهنگی است. اما بالفعل فرهنگی نیست. چرا می‌گوییم به طبیعت فرهنگی است؟ چون یک جامعۀ مذهبی و دینی است. جامعه دینی طبیعتش این است که یک آرزوی فرهنگی داشته باشد. این […]

    ارسال توسط :

    سوال

    به نظر شما جامعه ما در کل یک جامعه فرهنگی ست یا غیر فرهنگی؟

    پاسخ رهبر انقلاب

    جامعه، جامعه ای است که بالطبیعه فرهنگی است. اما بالفعل فرهنگی نیست. چرا می‌گوییم به طبیعت فرهنگی است؟ چون یک جامعۀ مذهبی و دینی است. جامعه دینی طبیعتش این است که یک آرزوی فرهنگی داشته باشد. این جامعه غیر از یک جامعهٔ دنیوی است که فقط به مسائل زندگی بیندیشد. می‌تواند فرهنگ در آن زندگی باشد و می‌تواند مطلقا نباشد.

    اهداف دین، اهداف فرهنگی و معنوی است

    البته در زندگی جوامع صنعتی و مادی و دنیوی سینما هم هست موسیقی هم هست هنر هم هست. اما فقط به عنوان تأمین یک نیاز شخصی شخص دلش تنگ می‌شود؛ به سینما می‌رود و یا به موسیقی گوش می‌کند. این نیست که لزوماً یک آرزوی فرهنگی داشته باشد. می‌تواند داشته باشد، می‌تواند نداشته باشد. جامعه دینی بالطبع یک آرزوی فرهنگی دارد؛ چون اهداف دین، اهداف فرهنگی و معنوی است. اهدافی است که با روح و فکر و قلب سر و کار دارد. بنابراین یک فرد و مجموعهٔ دینی نمی‌تواند آرزوها و ایده آل‌ها و آمال‌های فرهنگی نداشته باشد. پس بالقوه و بالطبع، جامعۀ ،دینی یک جامعۀ فرهنگی است. ولیکن بالفعل نه؛ فرهنگی نیست یعنی از جنبهٔ بینش‌ها و روشن بینی‌ها و آگاهی‌ها و فعلیت‌های فرهنگی نقص دارد.

    کتاب نخوانی نقص بسیار بزرگی است

    بدین معنا که مثلا، مردم ما کتاب خوان نیستند و این کتاب نخوانی نقص بسیار بزرگی است. خیلی از مردم ما حتی روزنامه خوان نیستند و اگر نگاهی به روزنامه بیندازند به همان تیترهای درشتش اکتفا می‌کنند. بسیاری رادیو را فقط برای سرگرمی‌هایش گوش می‌کنند؛ نه برای آموزش و خبر آن و آگاهی‌های زندگی و مسائل فرهنگی‌اش ما این نقیصه را باید برطرف کنیم ۷۱/۹/۴۰ 

    گسترش و توسعه کیفی فرهنگ

    بنابراین گسترش کمی فرهنگ در کشور یک کار اساسی است. که این به عهدۀ همۀ بخش‌های فرهنگی است که در کشور وجود دارد. به خصوص علمای دین می‌توانند در این بخش خیلی مؤثر باشند. عناصر فرهنگی و روشنفکران در هر جامعه، در هر بخش از کشور، در شهر و استان می‌توانند تأثیر بگذارند و مثل مشعلی اطراف خودشان را روشن کنند. بخش دوم که اهمیت آن کمتر از این بخش نیست بلکه حتی از لحاظ نگاه به بلندمدت، بیشتر هم هست گسترش و توسعه کیفی فرهنگ است؛ یعنی تولید فرهنگ، منفجر کردن سرچشمۀ فرهنگ در دل‌ها و روح‌ها و استعدادها این خیلی مهم است ما لازم است که مردم را کتاب خوان کنیم. اما از این واجب تر آن است که استعداد نویسندگی را در بین مردم بیابیم و تولید کتاب کنیم وادار کنیم که استعداد به کار بیفتد. قلم‌ها روی کاغذ بیاید؛ فکرها کار کنند و برای مردم بسازند و تولید کنند.

    مطالب مرتبط:

    بهترین روش مطالعه از نظر شهید مطهری

    چگونه فکر کنیم؟

    آلبوم عکس                آرشیو فیلم              آرشیو صوت

    ثبت دیدگاه

    • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
    • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
    • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.