اصرار بر دعا

سوال

بعضی می‌گویند در دعا اصرار و الحاح نکنید چون حتماً صلاح نیست. آیا این مطلب درست است؟

پاسخ آیت الله خوشوقت

خدا گفته اصرار کنید و دستور هم داده. اگر من یک بار دعا کنم و رها کنم، نمی‌شود. انسان در دعا دو وظیفه دارد؛ یک: فقر خودم را ارائه کنم؛ دوم: غنای او را اظهار کنم. این با دعا درست می‌شود. انسان حاضر نیست اقرار به فقر کند و اعتراف به غنای او بکند. این دو کار در دعا تحقق پیدا می‌کند.

تا آخر باید دعا کنیم

عمده‌ اثر دعا این است. آنچه شما می‌خواهی، چیز دیگری است. خدا می‌داند اگر نیازت را نخواهی، دعا نمی‌کنی؛ لذا فرموده: آن را هم بخواه، إن‌شاءالله به طور موجبه‌ جزئیه اجابت می‌کنم. اما اگر خواستم و او نداد، دیگر دعا نکنم؟ این درست نیست. تا آخر باید دعا کنیم. داد یا نداد فرقی نمی‌کند.

دعاوظیفه ماست

حافظ وظیفه تو دعا کردن است و بس               در بند آن مباش که نشنید یا شنید

اجابت، وظیفه‌ او است، و دعا وظیفه‌ من است. من باید کارم را بکنم. اگر صلاح بداند که اجابت کند، کم و کیفش دست او است. بنابراین دعا را هر چه بیشتر باید کرد و اصرار در دعا مستحب مؤکد است؛ یک دفعه، دو دفعه، صد دفعه.

راه استجابت دعا

به بعضی از حوائج اصلاً نمی‌شود رسید؛ هیچ راهی نیست؛ اگر خودت را هم بکشی، نمی‌شود؛ مقدور نیست. اما به پاره‌ای از حوائج با تلاش از راه‌هایی که خود خدا دستور داده، با دعا، توسل، نذر و امثال این‌ها می‌شود رسید.