حدیث روز
امام علی (ع) می فرماید : هر کس از خود بدگویی و انتقاد کند٬ خود را اصلاح کرده و هر کس خودستایی نماید٬ پس به تحقیق خویش را تباه نموده است.

شنبه, ۱ دی , ۱۴۰۳ ساعت تعداد کل نوشته ها : 332 تعداد نوشته های امروز : 0 تعداد اعضا : 3 تعداد دیدگاهها : 17×
  • درس خارج فقه و اصول

  • درس خارج فقه و اصول

  • برچسب » ماه رمضان

    حکم تزریق آمپول در هنگام روزه
    1 سال قبل

    حکم تزریق آمپول در هنگام روزه

    آیا تزریق آمپول روزه رو باطل می‌کند؟   آیات عظام خامنه‌ای و خمینی احتیاط واجب آن است که روزه ‏دار از آمپول‌های مقوّی یا مغذّی و هر آمپولی که در رگ تزریق می‌شود و نیز انواع سرم‌ها خودداری کند، لکن آمپول‌های دارویی که در عضله تزریق می‌شود و نیز آمپول‌هایی که برای بی‌حسّ کردن به کار می‌رود، مانعی ندارد. […]

    روزه و تسلط بر نفس
    1 سال قبل

    روزه و تسلط بر نفس

    پس اگر ما ماه رمضانی را گذراندیم، شب‌های احیایی را گذراندیم، روزه‌های متوالی را گذراندیم و بعد از ماه رمضان در دل خودمان احساس کردیم که بر شهوات خودمان بیش از پیش از ماه رمضان مسلّط هستیم؛ بر نفس خودمان بیشتر مسلط هستیم و می‌توانیم جلو نفس اماره را بگیریم، این علامت قبولی روزه ماست.

    روزه، به قصد لقاء الهی
    1 سال قبل

    روزه، به قصد لقاء الهی

    رجوع الی الله مقصد اصلی ماه مبارک رمضان به ما کمک می‌کند تا بفهمیم بعضی از دغدغه‌های ما پایه و اساس ندارند و مانع سیر ما به سوی مقصدهای متعالی هستند. از ابتدای ماه رمضان مقصد اصلی خود را رجوع الی الله تعیین کنید تا إن‌شاءالله با انوار اسماء الهی روبه رو شوید. وقتی مقصد […]

    قضاى روزۀ ماه رمضان
    1 سال قبل

    قضاى روزۀ ماه رمضان

    كسانى كه در ماه رمضان براى انجام وظيفۀ دينى در مسافرت هستند و به همين دليل نمى‌توانند روزه بگيرند؛ اگر در حال حاضر بعد از چند سال تأخير، بخواهند روزه بگيرند، آيا پرداخت كفاره بر آنها واجب است؟

    روزه، گرسنگی حیات‌بخش
    1 سال قبل

    روزه، گرسنگی حیات‌بخش

    شما ابتدا بايد به حقيقت جوع رسيده باشيد تا معنى اين آيه برايتان روشن شود و گرفتار افراط و تفريط نگرديد. وگرنه بعضى آن‌چنان در جوع و گرسنگى افراط مى‌كنند كه روزى يک‏ بادام مى‌خورند. چون از يک طرف متوجه‌اند گرسنگى و جوع چه اندازه حيات‏بخش است و با گرسنگى چه حالات خوبى به دست مى‏‌آورند. و از طرف ديگر چون در ذيل شريعت الهى عمل نمى‏‌كنند؛ هماهنگ با ساير عوامل موجود در هستى نيستند. لذا به مطلوب حقيقى نمى ‏رسند.