پنجشنبه, ۱۹ مهر , ۱۴۰۳ ساعت تعداد کل نوشته ها : 328 تعداد نوشته های امروز : 0 تعداد اعضا : 3 تعداد دیدگاهها : 13×
درس خارج فقه و اصول
درس خارج فقه و اصول
برچسب » فلسفه و عرفان
فصل اول لغت موران
شیخ اشراق در فصل اول رساله لغت موران داستانی را مطرح می‌کند از چند مورچه که از لانه‌شان بیرون آمدند، برای غذا جمع کردن. دیدند شبنمی افتاد روی شاخۀ نبات. برای مورچه‌ها سوال شد که این شبنم از کجا است؟ از زمین است؟ آسمانی است؟ چه است؟
فلسفه صدرایی، ذیل شخصیت امام خمینی
فلسفه صدرایی، ذیل شخصیت امام خمینی در مبادی عقل نظری و عملی و نگاه اجتماعی- سیاسی، شخصیت حضرت امام خمینی«رضوان‌الله‌تعالی‌علیه» می‌تواند موجب تفکر و تفاهم و وحدت شود، آن هم وحدتی حقیقی و نه اعتباری. زیرا تاریخ ما در شرایطی قرار گرفته که امکان حضور حضرت امام به عنوان مبادی تفکرِ جامعه، در میان است. […]
مقدمه لغت موران
کتاب لغت موران که قصد داریم آن را بخوانیم جزءِ کتاب‌های عرفانی ایشان هست. یعنی قرار است یک دسته‌ای از اسرارِ سلوک را بگوید. خود ایشان در ابتدا می‌گویند این کتاب را بر نهجِ سلوک، بر روشِ سلوک نگاشتم. یعنی برخی از اسرارِ معنوی و شهودی را می‌خواهد به یک زبان ساده بگوید.
نقش زن در این تاریخ چیست؟
سؤال جایگاه و نقش زن در این تاریخ چیست؟ آن کاری که باید انجام دهیم نسبت به فضای زن چیست؟ اگر قرار است در مورد هویت زن در این تاریخ بحث بکنیم، چه نوع بحثی باید انجام گیرد؟ می‌خواهیم برای ما آشکار شود که «زن» چه باید بکند؟ پاسخ استاد طاهرزاده نگهبان ارزش‌ها روی […]
مختصات حکمت متعالیه
دغدغه اصلی استاد، عرضه تصویری روشن و صحیح و به دور از تفسیرهای نامطابق با واقع از حکمت متعالیه و ویژگی‌های کلان آن است. برخی حکمت متعالیه را نوعی کلام یا عرفان یا مجموعه‌ای التقاطی از دستگاه‌های مختلف فکری دانسته‌اند. مباحث این کتاب نشان می‌دهد که اینان نظام صدرایی را به درستی نشناخته‌اند و تصویری نادرست و نادقیق از این حکمت ترسیم کرده‌اند. در این کتاب جزئیات فراوانی درباره موضوع و روش حکمت صدرایی عرضه شده و نشان داده شده است که حکمت متعالیه فلسفه‌ای وجودی است که هرچند روش خاصش اشراقی-بحثی است، از دین و عرفان نظری نیز به صورت روش‌مند بهره می‌گیرد، بدون اینکه خللی بر فلسفه بودنش وارد آید و به وادی کلام یا عرفان بغلتد.
صوت سخنرانی آیت الله کلباسی در شب های قدر ۱۴۰۳
کتاب فلسطین
درک متقابل؛ زمینه تفاهم
