براساس آیات و روایات زیارت امام ابوالحسن علی بن موسی الرضا(ع) در ماه ذی القعده ارج و ثواب بسیار بالایی دارد و در واقع زیارت آن حضرت در این ماه «افضل» زیارات در سایر ماه ها است و باید از تک تک روزهای این ماه برای زیارت امام رضا(ع) بهره جست.
اگر به اتفاقات و رخدادهای شکل گرفته در این ماه قمری نظری بیندازیم شاهد هستیم که رویدادهایی همچون میلاد حضرت معصومه(س)، میلاد امام رضا(ع)، شهادت امام جواد(ع) و خروج امام هشتم شیعیان از مدینه به سمت خراسان در این ماه شکل گرفته و حلقه وصل و محور تمامی آنها نیز شمس الشموس است؛ بنابراین پربیراه نیست که این ماه را منتسب به حضرت رضا(ع) می دانند.
میان روزهای ماه ذی القعده اما بیست و سوم این ماه دارای ارج و جایگاه خاصی نسبت به سایر روزهای آن است زیرا این روز مصادف با خروج ثامن الحجج(ع) از مدینه به سمت خراسان است و به همین دلیل زیارت این امام همام از فضیلت بیشتری در این روز برخوردار است.
در باب علت نام گذاری روز ۲۳ ذی القعده به نام روز زیارتی امام رضا(ع) دلایل زیادی عنوان شده است؛ برخی معتقدند این روزی است که شهادت امام رضا(ع) در آن رخ داده است؛ برخی نیز قصد دارند با برجسته کردن این روز به نقش اثرگذار و برجسته امام رضا(ع) در مرو به عنوان یکی از کانون های نشر حقایق اسلامی تأکید کنند و برخی نیز درصدد خط بطلان کشیدن بر اندیشه های انحرافی شیعه هستند.
یکی از اندیشه های انحرافی شیعه در آن برهه این بود که امامت ثامن الائمه(ع) را انکار می کردند و معتقد بودند باب امامت با امام هفتم شیعیان بسته شده است و تعیین روز زیارتی امام رضا(ع) حاکی از اهمیت و جایگاه خطیری است که حضرت در تاریخ شیعه ایفا کرده اند.
اعمال روز زیارتی حضرت امام رضا(ع)
بهترین منبع برای آگاهی از اعمال زیارتی ثامن الحجج(ع) در روز ۲۳ ذی القعده همان نکاتی است که در مفاتیح الجنان عنوان شده است.
بسیاری از آداب ذکرشده برای تشرف به حرم منور رضوی و زیارت آن امام همام همان آدابی است که زائر باید به هنگام تشرف به حرم ائمه اطهار(ع) رعایت کند.
حالت خضوع و تواضع داشتن به هنگام تشرف و رعایت پاکیزگی و همچنین ذکر خواندن و اذن دخول خواستن به هنگام ورود به حرم و بارگاه آن حضرت از مهمترین نکاتی است که باید در این روز رعایت کرد.
ثبت دیدگاه