کسی که ((فی قلوبهم مرض)) یعنی قلبش بیمار است، از نماز و عبادت لذت نمیبرد و گاهی هم خسته میشود. بیماری قلب همان گناهان است. تا انسان گناه را ترک نکند، علاوه بر این که از عبادت لذت نمیبرد، خسته هم میشود.
تصور کنید، در برابر طوفان شدیدی قرار گرفتهاید که خار و خاشاک را به صورت شما میپاشد و برای آزار ندیدن چشم، خیلی با احتیاط از آن استفاده میکنید. برای ترک گناهان بايد تمرين کرد و برای اينکه اراده انسان تقويت شود و بتواند بر ترک گناه موفق شود بايد از مشتبهات و مقدمات آن هم دوری کند و حتى به بعضی از حلالها هم نگاه نکند.