«تفکر» يعنی داشتن ملکه و توانی که بتوانيم از مقدمات به خوبی به نتيجه برسيم، حال هرچقدر مقدماتِ مورد توجه، حقيقی و وجودی باشند، بيشتر قابل تفکرند و ما را به نتايج عالیتری میرسانند. امام صادق علیه السلام ميفرمايند: «أَفْضَلُ الْعِبَادَةِ إِدْمَانُ التَّفَكُّرِ فِي اللَّهِ وَ فِي قُدْرَتِه» (کافی،ج2،ص55) بالاترين عبادت ادامه تفكر در باره خدا و قدرت او است.