در ابتدای کتاب خاندان کلباسی، مقدمهای نسبتا طولانی در مورد مفهوم، اهمیت و آثار صله رحم و فضیلت آن در آیات و روایات ارایه شده و عقوبت قطع رحم در دنیا و آخرت بیان شده است.
آنگاه به شرح احوال و مقامات معنوی جناب مالک اشتر نخعی و اقدامات مهم ایشان در دوران خلافت خلفا و زعامت امام علی علیه السلام توصیف شده و مقام و منزلت ایشان نزد امیرالمؤمنین علی علیه السلام و نقش پررنگ وی در جنگهای جمل، صفین و نهروان بیان شده است.
در ادامه به معرفی خاندان، اجداد و احفاد علامه محمدابراهیم کلباسی و شرح حال کوتاهی از زندگانی آنان پرداخته شده و فرزندان، پدر و مادر، اجداد و برخی از نوادگان و نیز شاگردان و اساتید ایشان معرفی شده است.
نویسنده هم چنین به معرفی افراد مجاز در مسایل علمی و امور حسبیه از طرف علامه محمدابراهیم کلباسی پرداخته و تاریخچهای اجمالی از حیات خاندان کلباسیها و مقام و منزلت علمی آنان ارائه نموده است.
بخشی از کتاب:
حاجی کلباسی مستجاب الدعوه بود.
قضیه استجابت دعای آن مرحوم اطراف را پر کرده، به گوش ها رسیده و زبانزد بود؛ به طوری که قابل انکار نیست که آن مرحوم هر دعایی و طلبی از پروردگار و ربّ الارباب می نمود خداوند بر ایشان تفضل می فرمود. عقیده همگی این بود که اگر حاجی کلباسی برای کسی دعایی کند برای هر حاجتی که دارد فوری به مقصودش نائل می شود و اگر نفرینی درباره اش کند به یقین به نفرین ایشان مبتلا گردد.
اشتهار حاجی کلباسی:
از جمله مواردی که اشتهارش مانند اشتهار شمس بود و کسی را در آن شبهه و انکاری نیست این بود که هر وقت برای استسقا می رفت اثر اجابت دعایش خیلی زود ظاهر می شد و آن مرحوم مکرر برای استسقا تشریف برد.
حتی اتفاق افتاد که در اواخر زندگانی اش بواسطه خشک شدن نهرها و نیامدن باران، خشکسالی شده مردم از او استدعا کردند که استسقا از ربّ الارباب نماید و ایشان به واسطه علت (یعنی ناراحتی مزاج) قبول نفرمودند. چون مردم اصرار را به نهایت رسانیدند استدعای ایشان را قبول فرمود ……..
برای مطالعه بیشتر رجوع شود به کتاب خاندان کلباسی (قده)؛ تألیف: آیت الله حاج شیخ محمد کلباسی حایری (ره)؛ مقدمه و تعلیقات و افاضات: شیخ محمدعلی نجفی کلباسی، علی کرباسی زاده اصفهانی.
شرح حال علامه کلباسی:
میرزا محمد ابراهیم کرباسی مشهور به علامه حاجی کلباسی از علمای امامیه و مراجع برجسته شیعه و از نسل جناب مالک اشتر نخعی بوده و به اشتری نیز معروف می باشند.
ایشان احیاگر حوزه علمیه اصفهان در قرن سیزدهم هجری بهشمار می روند و از محضر اساتید گرانقدری چون آقا محمد بیدآبادی ، میرزا محمدعلی مظفر اصفهانی، ملا محراب گیلانی، آقا محمدباقر معروف به وحید بهبهانی، سید بحرالعلوم بهره بردند و آثاری ارزشمند در زمینه های فقه، اصول، حدیث و رحال از خود به جای گذاشتند: اشارات الاصول، منهاج الهدایة إلی أحکام الشریعة، شوارع الهدایة، نقد الاصول، الارشاد المسترشدین و … .
آیت الله محمد ابراهیم کلباسی سرانجام در شب پنجشنبه ۸ جمادیالاولی ۱۲۶۱ هجری قمری در سن ۸۱ سالگی در گذشتند و بنابر وصیت ایشان در محلی روبروی مسجد حکیم که به مقبره خاندان وی معروف است در اصفهان دفن شدند.
نظرات ارزشمند شما، ما را در بهبود کیفیت مطالب یاری خواهد کرد.