سوال:
معنای انتظار امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف چیست؟
پاسخ:
انتظار معمولا به حالت کسى گفته مى شود که از وضع موجود ناراحت است، و براى ایجاد وضعیت بهترى تلاش مى کند.
فى المثل بیمارى که انتظار بهبودى مى کشد، یا پدرى که در انتظار بازگشت فرزندش از سفر است از بیمارى و فراق فرزند ناراحت اند و براى وضع بهترى مى کوشند.
همچنین تاجرى که از بازار آشفتگى بازار ناراحت است و در انتظار فرو نشستن بحران اقتصادى مى باشد، این دو حالت را دارد: بیگانگى با وضع موجود و تلاش براى وضع بهتر.
بنابراین مسئله انتظار حکومت حق و عدالت حضرت مهدى(علیه السلام) و قیام مصلح جهانى را داشتن، در واقع مرکب از دو عنصر نفى و اثبات است. عنصر نفى همان بیگانگى با وضع موجود و عنصر اثبات خواهان وضع بهتر بودن است، و اگر این دو جنبه در روح انسان به صورت ریشه دار حلول کند سرچشمه دو رشته اعمال دامنه دار خواهد شد.
این دو رشته اعمال عبارتند از: ترک هرگونه همکارى و هماهنگى با عوامل ظلم و فساد و حتى مبارزه و درگیرى با آنها از یک سو، و خودسازى و آمادگى هاى مادى و معنوى براى تشکیل آن حکومت واحد جهانى و از سوى دیگر.
خوب که دقت کنیم مى بینیم هر دو قسمت آن سازنده، و عامل تحرّک و آگاهى و بیدارى است.
با توجّه به مفهوم اصلى انتظار به معنى مذکور در روایات متعدّدى که درباره پاداش و نتیجه کار منتظران نقل کردیم به خوبى درک مى شود که آن همه مقامات و ارزش هایى که در این روایات به منتظران نسبت داده شده بود چه دلیلى دارد، و اکنون مى فهمیم چرا منتظران واقعى گاهى همانند کسانى به شمار مى آیند که در خیمه حضرت مهدى(علیه السلام)یا زیر پرچم او هستند یا همانند کسى که در راه خدا شمشیر مى زند، یا به خون خود آغشته شده، در محضر رسول خدا(صلى الله علیه وآله) است.
آیا اینها اشاره به مراحل مختلف و درجات مجاهده در راه حق و عدالت نیست که متناسب با مقدار آمادگى و درجه انتظار افراد در نظر گرفته مى شود؟
یعنى همانطور که میزان فداکارى مجاهدان راه خدا و نقش آنها با هم متفاوت است; انتظار و خودسازى و آمادگى نیز درجات کاملا متفاوتى دارد که هر کدام از اینها با یکى از آنها از نظر مقدمات و نتیجه شباهت دارد، در واقع هر دو جهاداند و هر دو آمادگى و خودسازى مى خواهند. کسى که در خیمه رهبر چنان حکومتى قرار گرفته، یعنى در مرکز ستاد فرماندهى یک حکومت جهانى قرار دارد و او نمى تواند یک فرد غافل و بى خبر و بى تفاوت باشد، زیرا آنجا جاى هر کسى نیست، و البتّه جاى افرادى است که شایستگى چنان موقعیت و اهمیتى را دارند. همچنین کسى که سلاح در دست دارد و در برابر رهبر این انقلاب با مخالفان حکومت صلح و عدالت مى جنگد، آمادگى فراوان روحى و فکرى و رزمى باید داشته باشد.
