سؤال فلسفی
اگر بگوییم همه مخلوقات را خداوند آفریده، با توجه به این‌که هرچه خالقِ شئ به شئ داده باشد، باید خودش داشته باشد و به اصطلاح «مُعْطِیِ شِیْئ، فاقِد شیئ نیست» آیا این اشکال پیش نمی‌آید که پس خداوند باید خاصیت مخلوقات را داشته باشد؟ مثلاً باید شیرینی شکر و شوری نمک و خاصیت سایر مخلوقات را داشته باشد؟
جواب استاد طاهرزاده
خداوند عین هستی است، و مسلّم از عین هستی جز هستی صادر نمی‌شود، و حالا هستی در مراتب نزولی خود خواص آن مرتبه را دارد و لذا خداوند وجود و هستی هرچیز را به او می‌دهد. و خاصیت آن چیز به جهت مرتبه و محدودیت وجودی آن چیز است و در نتیجه هر شی‌ای از جهت جنبه وجودی‌اش به خدا مربوط است و نه از جنبه شئ خاص بودنش. پس خداوند وجود نمک را به نمک داده‌است، حالا این نمک در این مرتبه از وجود، عین شوری است. یعنی شوری‌اش به جهت محدودیت وجودی نمک است و خداوند که محدودیت وجودی نمک را ندارد، پس شوری نمک را هم نخواهد داشت، برهمین اساس این موضوع را برای بقیه اشیاء در نظر بگیرید که خداوند شیرین و تر و… هم نیست در عینی که وجود شیرینی و آب از اوست.
منبع: کتاب از برهان تا عرفان نوشته استاد طاهرزاده