معرفی کتاب از انقلاب اسلامی تا تمدن اسلامی
کتاب از انقلاب اسلامی تا تمدن اسلامی نوشته محمد حسن وکیلی است. کتاب از انقلاب اسلامی تا تمدن اسلامی رهیافتی به بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی است که به همت آستان قدس رضوی منتشر شده است.
درباره کتاب از انقلاب اسلامی تا تمدن اسلامی
کتاب حاضر که از مجموعه کتاب‌های مکمل دورهٔ «معارف کاربردی» (سلسله کتاب‌های برترین آرزو) است «از انقلاب اسلامی تا تمدن اسلامی؛ رهیافتی به بیانیهٔ گام دوم انقلاب» نام دارد و به شاخه‌ای از درخت معارف بنیادین می‌پردازد؛ موضوعات اصلی این کتاب عبارت است از:
۱. ریشه‌ها، دستاوردها و آسیب‌های انقلاب اسلامی
۲. چیستی تمدن اسلامی
۳. چیستی علم دینی و علوم انسانی اسلامی و ضرورت تحول در آن
۴. معرفی و بررسی تمدن غرب و مقایسه آن با تمدن اسلامی
۵. وظایف جوان مؤمن انقلابی در راستای تمدن‌سازی
علت تألیف این کتاب در کنار دورهٔ معارف کاربردی این است که آشنایی با تمدن اسلامی و نرم‌افزار آن «علم دینی» از مسائل بسیار مهم و راهبردی در زمان فعلی است که تأثیر بسیار زیادی در تصمیم‌گیری نسل جوان در آینده شغلی و تحصیلی و … دارد.
کتاب مانند کتب معارف کاربردی به‌صورت «درس ـ درس» تنظیم شده است تا هم مطالعه‌اش آسان‌تر باشد و هم قابلیت استفاده به‌عنوان متن آموزشی را در کنار کتب معارف کاربردی یا به‌صورت مستقل داشته باشد.
خواندن کتاب از انقلاب اسلامی تا تمدن اسلامی را به تمام کسانی که می‌خواهند اطلاعات دقیقی درباره بیانیه گام دوم انقلاب داشته باشند پیشنهاد می‌کنیم.
برشی از کتاب از انقلاب اسلامی تا تمدن اسلامی
تمدن در اصل زبان عرب به معنای شهرنشینی (در مدینه سکونت کردن) و در برابر بیابان‌نشینی است. شهر یا مدینه به‌جایی می‌گویند که گروهی از انسان‌ها در آن گرد هم آمده و با قانون و نظمی جمعی در کنار هم زندگی می‌کنند.
در زندگی شهری (برخلاف «زندگی فردی» یا «زندگی جمعی نامنظم») انسان‌ها تحت حکومت قوانین و ساختارهای اجتماعی قرار دارند و نمی‌توانند صد در صد آن‌طور که می‌خواهند زندگی کنند.
در زندگی جمعی منظم (زندگی شهری) برای برقراری نظم باید ساختارها و قانون‌هایی باشد که در سایه آن منافع غالب شهروندان تأمین شود و این ساختارها دست و پای انسان‌ها را بسته و رفتارهای ایشان را محدود می‌نماید.
انسان وقتی در بیابانی به‌تنهایی زندگی می‌کند در هر جا بخواهد سکنی می‌گزیند و از هر مسیری بخواهد عبور می‌کند و هر وقت بخواهد می‌خوابد و هر وقت بخواهد بیدار می‌شود؛ ولی در زندگی شهری اگر بخواهیم چنین باشیم مسلماً هرج‌ومرج می‌شود؛ به همین جهت قانون به ما اجازه نمی‌دهد که هر جا دوست داریم خانه بسازیم و یا از هر خیابانی آن‌طور که دوست داریم عبور کنیم.
وقتی در شهر زندگی می‌کنیم و کارمند یک اداره می‌شویم مجبوریم در ساعتی خاص بیدار شویم و تا ساعتی خاص کار کنیم و فقط روزهایی مخصوص تعطیل هستیم. به همین شکل در زندگی شهری انسان تحت تأثیر آداب‌ورسوم و اخلاق و فرهنگ دیگران قرار می‌گیرد و خواهی‌نخواهی تغییر می‌کند ولی در زندگی غیرشهری انسان مستقل‌تر و آزادتر است.
زندگی شهری «یک زندگی جمعی است که در آن قوانین و ساختارهایی وجود دارد که بر زندگی انسان‌ها حاکم است».
هرچه از روستا به‌سوی شهر حرکت می‌کنیم قوانین و ساختارها بیشتر شده و زندگی پیچیده‌تر می‌گردد و هر چه به‌سوی روستا و بیابان‌نشینی و زندگی عشایری حرکت کنیم آزادی و خودمختاری بیشتر می‌گردد.