زندگینامه فردوسی:
حکیم ابوالقاسم منصور بن حسن فردوسی طوسی ملقب به حکیم فردوسی در اول بهمن ماه سال ۳۱۹ ه.ش در روستای پاژ از توابع شهرستان طوس در نزدیکی مشهد به دنیا آمد.
فردوسی در خانواده‌ای نسبتا ثروتمند به زاده شد و پدرش دهقان و یکی از زمین‌داران بزرگ مشهد بود.
البته آن طور که خود او و در اشعار گفته به تدریج ثروت پدری را از دست داده و در اواخر عمرش با فقر و نداری روزگار خود را می‌گذرانده است.
در مورد فردوسی و شیوه زندگی و فعالیت‌های او اطلاعات کمی موجود است و حتی در همین موارد اندک هم شک و تردیدهای زیادی وجود دارد.
فردوسی در سال ۳۴۸ شمسی ازدواج و در سال ۳۴۹ اولین فرزندش به دنیا آمد.
پسر فردوسی در سن ۳۷ سالگی و زمانی که فردوسی ۶۷ ساله بود درگذشت که گلایه‌های فردوسی از مرگ زودهنگام پسرش و دعا برای آمرزش او در اشعار این شاعر بزرگ آمده‌است. به این ترتیب از فردوسی فقط یک دختر به جا ماند.
مگر بهره برگیرم از پند خویش براندیشم از مرگ فرزند خویش
مرا بود نوبت، برفت آن جوان ز دردش منم چون تنی بی‌روان
آثار فردوسی:
دوران کودکی و جوانی زندگی فردوسی همزمان با حکومت سامانیان در ایران بود. شاهان سامانی علاقه فراوانی به فرهنگ و ادب فارسی داشتند و از دوستداران زبان فارسی به شمار می‌آمدند.
به همین دلیل زمینه برای ظهور شاعران و ادیبان برجسته‌ای همچون ابوالقاسم فردوسی فراهم شد. نوشته‌های مختلفی را به فردوسی نسبت داده‌اند که بیشترشان به اشتباه و یا بدون منبع معتبر هستند.
شاهنامه تنها اثری است که از بین ۵۹۴۲ اثر منسوب به فردوسی، قطعا سروده فردوسی است. به جز شاهنامه، مثنوی یوسف و زلیخا معروف‌ترین اثری است که به فردوسی نسبت داده می‌شود.
البته هیچ منبع دقیقی از این که این اثر متعلق به فردوسی باشد وجود ندارد و تنها در پیشگفتار شاهنامه بایسنقری به این مورد اشاره شده‌است. البته مجتبی مینوی در سال ۱۳۵۵ ه.ش این مثنوی را به شخص دیگری به نام شمسی نسبت داد.
شعر فردوسی سبک خاص خود را دارد و به همین دلیل اشعار بسیاری که به این شاعر نسبت داده می‌شوند اکثرشان به دلیل عدم همخوانی با سبک شعر فردوسی، نمی‌توانند سروده او باشند
شاهنامه فردوسی، ماندگارترین حماسه ایران:
بدون شک حکیم ابوالقاسم فردوسی بزرگ‌ترین حماسه‌سرای ایران و یکی از برترین حماسه‌سراهای دنیاست.
بزرگ‌ترین و معروف‌ترین اثر این شاعر نامدار ایرانی شاهنامه است که شهرت جهانی دارد و جزو برترین حماسه‌های دنیا محسوب می‌شود.
فردوسی، شاهنامه را بارها مورد بازنویسی قرار داد و بخشی‌هایی از آن را تغییر داد اما آن‌چه که اکنون به‌جا مانده نشان می‌دهد که این اثر بی‌نظیر حدود ۶۰ هزار بیت دارد و یکی از بزرگ‌ترین و برجسته‌ترین حماسه‌های تاریخ جهان به شمار می‌رود.
براساس سروده‌های خود فردوسی، او گردآوری شاهنامه را از سن سی سالگی‌اش و در سال ۳۶۷ ه.ق آغاز کرده و پس از ۳۰ سال رنج و مشقت توانست این اثر گران‌بها را تقدیم ایرانیان کند.
اما برخی از پژوهشگران معتقدند که فردوسی سرودن برخی از داستان‌های شاهنامه را از دوران نوجوانی و جوانی آغاز کرده‌است.
سرانجام ویرایش نخست شاهنامه در سال ۳۸۴ قمری به پایان رسید و کار ویرایش دوم نیز در ۲۵ اسفند سال ۴۰۰ و در هفتاد و یک سالگی فردوسی تمام شد
تاریخ وفات و آرامگاه فردوسی:
در مورد تاریخ فوت فردوسی شک و تردیدهای زیادی وجود دارد.
در آثار تالیف شده تا چهار قرن بعد از زمان حیات فردوسی، اطلاعاتی از زمان مرگ این شاعر بزرگ وجود ندارد.
اولین اشاره به تاریخ فوت فردوسی در مقدمه شاهنامه بایسنقری آورده شده و زمان درگذشت فردوسی سال ۴۱۶ ه.ق ذکر شده‌است.
امروزه خیلی از محققان بی‌پایه بودن موارد ذکر شده در شاهنامه بایسنقری را اثبات کرده‌اند و آن را منبع درستی نمی‌دانند.
برخی از منابع هم سال ۴۱۱ ه.ق را سال درگذشت فردوسی اعلام کرده‌اند. با این‌حال در بین منابعی که در آن‌ها سال وفات فردوسی ذکر شده‌است، سال‌های ۴۱۶ و ۴۱۱ بیشتر مورد قبول واقع شده‌اند.
نظرات ارزشمند شما، ما را در بهبود کیفیت مطالب یاری خواهد کرد.
