۱۴ خرداد ماه سال ۱۳۶۸ ه.ش یکی از تلخ ترین و غمبارترین روزهای تاریخ ایران به شمار می رود، روزی که بت شکن قرن و ابراهیم زمان از میان ملت ایران پر کشید.
سید روح الله مصطفوی ملقب به امام خمینی رهبر انقلاب اسلامی و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران بودند که در ۱۴ خرداد سال ۱۳۶۸ ه.ش رحلت نمودند.
این مهم در حالی بود که دشمنان خارجی و ایادی آنها هر لحظه مترصد اعلام خبر رحلت امام خمینی در آن سالها بودند تا شاید آرزوی آنها برای فروپاشی نظام جمهوری اسلامی ایران و تسلط دوباره آنها بر منافع ملی ایران محقق شود.
مروری کوتاه بر زندگی امام:
ولادت:
امام خمینی در روز بيستم جمادى الثانى ۱۳۲۰ ه.ق مطابق با ۳۰ شهريـور ۱۲۸۱ ه.ش ( ۲۴ سپتامپر ۱۹۰۲ ميلادى) در شهرستان خمين از توابع استان مركزى ايران در خانواده اى اهل علم و هجرت و جهاد دیده به جهان گشود نهاد.
وقایع زندگی امام:
امام پس از درگذشت آیت الله بروجردی به مخالفت با سیاست های طاغوت برخاست و در قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ ه.ش دستگیر و روانه تهران و زندانی گردیدند.
پس از مدتی آزاد و به شهر مقدس قم مراجعت نمودند. در قضیه تصویب کاپیتولاسیون (مصونیت مجرمین آمریکایی در ایران) با سخنرانی مهم و آتشین در مسجد اعظم قم دستگیر و به ترکیه و سپس به عراق تبعید گردیدند.
ایشان در سال های اقامت در عراق همچنان رهبری مبارزه با رژیم پهلوی را به عهده داشته و در سال ۱۳۵۷ ه.ش با هماهنگی رژیم پهلوی به رژیم بعث عراق، ایشان ناگزیر از خروج از عراق شدند و با عزیمت به پاریس مبارزه و انقلاب، امام را وارد مرحله اساسی نمودند.
با اقامت امام خمینی در پاریس و انعکاس سخنان و نقطه نظرات ایشان در رسانه های غربی رژیم پهلوی در ضعف و انزوا قرار گرفته و با رهبری هوشمندانه و دقیق ایشان انقلاب اسلامی مردم ایران با خروج شاه و خانواده سلطنتی از ایران به روزهای اوج خود نزدیک گردید.
با مراجعت رهبر فقید ایران در ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ ه.ش و هدایت انقلاب از نزدیک، صبح پیروزی در ۲۲ بهمن ماه ۱۳۵۷ ه.ش دمید.
با انحلال رژیم سلطنتی و پایان حکومت ستمکارانه پهلوی، امام جمهوری اسلامی ایران را با آرای قاطع مردم بنیان نهاد.
از ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ ه.ش تا ۱۴خرداد ۱۳۶۸ ه.ش حضرت امام همچنان رهبری انقلاب را به دوش کشیده و انقلاب و کشور را در حوادث خطرناکی و توطئه های گوناگون و جنگ ۸ ساله تحمیلی عراق و تحریم ها به سلامت و به خوبی رهبری نمودند.
رحلت امام خمینی:
امام خمينى هدف ها و آرمان ها و هر آنچه را كه مى بايــست ابلاغ كند، گفته بود و در عمل نيز تمام هستيش را براى تحقق همان هدف ها به كار گرفته بود.
اينک در آستـانه نيمه خـرداد سـال ۱۳۶۸ ه.ش خود را آماده ملاقات عزيزى مى كرد كه تمام عمرش را براى جلب رضاى او صرف كرده بود و قامتش جز در برابر او، در مقابل هيچ قدرتى خم نشده، و چشـمانش جز براى او گريه نكرده بود.
نظرات ارزشمند شما، ما را در بهبود کیفیت مطالب یاری خواهد کرد.