عالم کامل فقیه ربانی و مجتهد صمدانی آقا حاج محمد جعفر آباده ای فارسی فرزند محمد صفی از علمای معرفت قرن سیزدهم هجری حوزه علمیه اصفهان است.
آن مرحوم با معاشرت با عموم طبقات مشهور و کم نظیر بوده و مورد تجلیل و احترام همگان بودند. ایشان در مسجدی کوچک واقع در محله جماله کله اصفهان مجاور محله نیم آورد و بازار بزرگ اصفهان اقامه جماعت می فرمودند.
متمکنین و سکنه آن محل با همت و مساعی یکی از بازرگانان معروف آن عصر بنام حاج محمد علی تاجر خوانساری، تعدادی از خانه های اطراف آن را خریده و مسجد را گسترش دادند. این مسجد هم اکنون یکی از مساجد بزرگ اصفهان و جزو بناهای باستانی عصر قاجاریه بشمار می رود. این مسجد و بازارچه مجاور آن به نام آن عالم جلیل القدر معروف می باشد.
صاحب اعیان الشیعة در دو مورد از آن مرحوم یاد کرده یکی با عنوان شیخ جعفر آباده ای (جلد ۴ صفحه ۷۹) که فرموده: وی از فحول مجتهدین علماء بوده و دارای حافظه ای قوی و نزدیک ترین افراد به سید حجة الاسلام محمد باقر رشتی و دیگری در (جلد ۹ صفحه ۲۰۳) با عنوان محمد جعفر بن محمد صفی آباده ای فارسی،فاضل فقیه و معاصر صاحب روضات است و از اوست تلخیص کتاب تحفة الابرار تألیف سیدمحمدباقر رشتی و دیگر مصنفات در فقه و اصول.
وفات حاج محمد جعفر آباده ای
حاج محمد جعفر آباده ای شب شنبه نوزدهم ماه مبارک رمضان سال ۱۲۸۰ دیده از جهان فرو بستند. ایشان در جایگاه و بقعه ای مخصوص مجاور مسجد بزرگ رکن الملک واقع در ابتدای قبرستان بزرگ بنام تخت فولاد اصفهان مدفون گردیدند. در تاریخ درگذشت وی گفته شده «اللهم نوّر مضجعه » و بر سنگ نوشته آرامگاه آن بزرگوار که اخیراً تهیه شده چنین آمده:
مرقد عالم ربانی فقیه محقق و حکیم متکلم مدقّق مرحوم آیة الله العظمی علاّمه حاج محمد جعفر بن محمد صفی آباده ای از مفاخر علمی شیعه و مراجع تقلید و نوادر زمان خود در ذکاوت و اخلاق و جامعیت علوم عملی و نقلی و عرفانی که آثار علمی ارزشمندی از خویشتن به یادگار نهاده است.
اولاد حاج محمد جعفر
حاج محمد جعفر دارای دو فرزند پسر می باشند که هر دو عالم و اهل فضیلت و تقوی بوده اند. آقا شیخ عبدالجواد که پس از درگذشت والد خود در همان مسجد به جای پدر اقامه جماعت می نمود. ایشان در سفر زیارتی به عتبات عالیات دار فانی را وداع گفتند و در نجف اشرف به خاک سپرده شدند.
فرزند دیگر حاج محمد جعفر یعنی آقا شیخ عطاء الله در نجف اشرف به فراگیری علوم اسلامی اشتغال داشتند. با وجود آنکه مورد توّجه مریدان والد خود و مردم اصفهان بودند تقاضای آنان را در مراجعت به اصفهان نپذیرفتند. ایشان در سال ۱۲۹۸ ﻫ ﻖ با شیوع بیماری طاعون در عراق درگذشتند،
مدفن هر دو برادر در قبرستان وادی السلام نجف اشرف نزدیک به مقام حضرت حجّت علیه آلاف التحیة و الثناء می باشد.
