خجسته زادروز حضرت عشق بر دوست داران و ارادتمندانش هزاران بار مبارک باد. در آستانه میلاد مولود کعبه شما را به خواندن متنی از زبان آن حضرت دعوت می کنیم.

در دامان رسول خدا:

من علی فرزند ابوطالب و فاطمه بنت اسد در روز سیزدهم رجب سال ۳۰ عام الفیل، در شهر مکه و در درون خانه کعبه متولد شدم.

پدرم ابوطالب، چندین فرزند داشت و از نظر معیشت در تنگنا بود. خویشان نزدیک به یاری وی شتافتند و هر کدام سرپرستی یکی از فرزندان او را بر عهده گرفتند.

از آن میان رسول خدا صلی الله و علیه وآله وسلم مرا برگزیدند تا هم چون عضوی از خانواده آن حضرت، در کنار ایشان و خانواده شان زندگی کنم.

پیامبر پسری نداشتند، اما تقدیر الهی چنان بود که از من، چونان فرزندشان نگهداری کنند و در رشد و تربیت من از هیچ لطفی دریغ نورزند و تمام مهر و عطوفتی را که یک پدر به فرزندش دارد، برای من به کار گیرند.

مهربان تر از پدر:

رسول خدا مرا در دامان خویش می نشاندند و در آغوش می گرفتند و در بستر مخصوص خود جای می دادند. در کنار ایشان آرام می گرفتم و بوی خوش آن حضرت به مشامم می رسید. حتی گاه غذا را لقمه لقمه در دهانم می گذاشتند.

آن بزرگوار هرروز درس جدیدی از اخلاق نیکو به من می آموختند و از من می خواستند که در گفتار و رفتار، از ایشان پیروی کنم.

بهره های معنوی و علمی که از رسول خدا برده ام و جایگاه والایی که از این رهگذر در درگاه خداوند یافته ام، فراتر از آن است که بتوانم بیان کنم.

دوران کودکی را در کنار پیامبر پشت سر گذاشتم و دوره نوجوانی را تجربه می کردم که خدای متعال آن بزرگوار را در چهل سالگی برای پیامبری برگزید.

پیشگام در ایمان به رسول خدا:

روز دوشنبه نبوت بر رسول خدا ابلاغ و آن حضرت به رسالت مبعوث شد و من صبح روز سه شنبه اسلام آوردم و ایمان خویش را به رسول خدا اعلام کردم. از آن روز به بعد رسول خدا به نماز می ایستادند و من در سمت راست ایشان می ایستادم و با آن حضرت نماز می خواندم.

به حق بنده ات علی، مغفرت خود را شامل علی کن!

یک بار از رسول خدا خواهش کردم که برای من دعا و از خدا طلب مغفرت کنند. ایشان فرمودند: برایت دعا می کنم. سپس برخاستند و به نماز ایستادند.

هنگامی که دست خود را برای دعا به درگاه الهی بلند کردند، شنیدم که چنین دعا کردند: بار پروردگارا، به حق بنده ات علی، مغفرت خود را شامل علی کن!

عرض کردم یا رسول خدا چرا این چنین دعا کردید؟! فرمودند: آیا نزد خدا کسی گرامی تر از تو وجود دارد که برای اجابت دعا، او را شفیع قرار دهم؟!

علی را دوست بدار…:

در یکی از روزها که فرشته وحی بر پیامبر فرود آمد، این پیام را برای آن حضرت آورد: ای محمد، این فرمان خداست که علی را دوست بداری و به دوستان او نیز محبت بورزی، زیرا خداوند متعال علی را دوست دارد و دوستان او را نیز دوست می دارد.

دلیل لطف و محبت رسول خدا به من:

اینکه من نزد رسول خدا موقعیت خاصی داشتم و آن حضرت مرا دوست داشت و یار نزدیک و معتمد خود می شمرد، هرگز به این دلیل نبود که خویشاوند او بودم؛ بلکه دلیل آن همه لطف و محبت، فقط و فقط تلاش و جهاد من در راه خدا از یک سو خیرخواهی و دلسوزی من از سوی دیگر بود.

محافظت از جان رسول خدا:

هنگامی که رسول خدا برای حفظ جان خویش و مسلمانان به شعب ابی طالب پناه بردند، پدرم برای حفظ جان آن حضرت شب ها محل خواب ایشان را تغییر می داد و به من می گفت در بستر وی بخوابم تا کسی متوجه تغییر محل استراحت شان نشود.

برادر رسول خدا:

هنگامی که رسول خدا میان اصحاب خویش پیمان برادری برقرار کردند، به آن حضرت عرض کردم: ای رسول خدا، در میان همه اصحاب خویش برادری ایجاد کردی، ولی مرا تنها گذاشتی و کسی را برای برادری با من انتخاب نکردی.

رسول خدا در پاسخ فرمودند: تو را برای برادری با خودم انتخاب کرده ام. تو در دنیا و آخرت برادر من هستی و جایگاه تو نزد من، همانند جایگاه هارون نزد موسی است.^۱

خلیفه دوم می گوید از پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم شنیدم که می فرمود: اگر مردمان بر عشق علی ابن ابیطالب گرد هم می آمدند، آفریدگار آتش دوزخ را نمی آفرید، زیرا علاقه به علی آنان را به کارهای نیک وا، و از کارهای زشت باز می داشت.^۲

منابع:

۱- برگرفته ازکتاب علی از زبان علی نویسنده محمد محمدیان.

۲- برگرفته از کتاب امیر گلها نویسنده حسین سیدی.

نظرات ارزشمند شما، ما را در بهبود کیفیت مطالب یاری خواهد کرد.